Biz Kimiz ?
Biz bu hayatta bellirli kalıplarla yetişmek ve bu kalıpların da belirlediği kurallardan bir şekilde sıyrılmış iki kafadarız...
Biz Kimmiyiz ?Belkide biz sizin o içinizdeki bir türlü dışarıya salamadığınız ve sanki içinize hapsettiğiniz hayellerinizi gerçekleştirmeye
çalışan ve bu dünyada ki standartlığa karşı çıkan herkezle aynı fikirde olan kişileriz...
İnsanların ruh hallerinin bir ritmi vardır ve biz de bunun farkına vararak içimizde ki ritmin ne olduğunun farkına vardık...Tasarım,Grafik animasyon yada resim çizmek (ister kurşun kalenmle silgi tozuyla çalışarak isterse dijital ortamda) işte bizim içimizde ki ritim bu..!
Program olarak çoğunlukla şimdilik photoshop,Flash,Illustratör,Indesing,Offis 2007,3D Maxs kullanıyoruz...Tabi şimdilik bunlardan bazıları henüz başlangıç aşamasında (yani amatörce olsa da bilenler de bunu herhalde annesinin karnında öğrenmedilerya dimi..? )
Türkiyede ki eğitim sisteminin yanlış olduğunu düşünen herkesin fikrine katılıyoruz.Hayatımız başkaları tarafında belirli sınırlandırmalarla geçiyor.
Herkez düşünce ve duygularını göz ardı ederek belli bir kalıba oturmaya çalışıyor.Yani ailelerimiz bizi düzgün ve ütülenmiş kıyafetlerle okula gönderiyor ve hayatın farklı tatlarını almamızı ve bir çok güzelliklerini görmemizi belki de farkında olmadan engelliyorlar...
Hayellere ulaşabilmek için risk almak kesinlikle gerekli.İnanmak ,sabır,disiplin ve tehlikeli olsa da hırs gerekiyor...
Eğer bizim gibi düşünüyorsanız ki bu sitenin asıl amacı budur, yani kısacası bulancak her ne kadar küçük bir ilçe olsa da ve de verilen eğitim her ne kadar ücretli kolejler kadar iyi olmasa (ki onlar dersleri projeksiyon aletinde ve görsel olarak 15-20 kişilik sınıflar da işlerken her nedense biz meslek liseleri 40-50 kişilik sıralarda bazen de en arka sıralardan hocalarımızın tahtaya yazdığı hiç bir görseliği olmayan,sadece renkli tebeşirlerle renklendirilebilinen tahtaları okumak zorunda kalıyorsak da) , buna rağmen biz pes etmeyeceğiz ve ne kadar bilişim meraklısı geçler olduğumuzu göstereceğiz...
Tabi bu iş bir ekip işi ve bu ekibin insanlarının frekansları aynı olmalı,birbirleriyle çok iyi anlaşmalı ve fedakarlıkalr da bulunmalı yani birlik içinde olmalı.Yeri geldiğinde gülüp eylenmeli yeri geldiğinde de birlikde ağlamalı...
Sizlere belkide hayatımın akışını değiştiren bir hayat tecrübemi anlatma istiyorum;
Ben Ordu Teknik lise 3. sınıfındayken bulancak kız meslek lisesi bir dergi çıkarmış.Adı "LALEZAR" Kardeşim Büşra da bir tane almıştı. Sanırım 15 sayfa kadar az ve renksiz bir fotokobi basımıydı.İçeriği ilk dergi olduğu için amatörceydi.Degiyi incelediğimde birden şunu farkettim derginin çıkmasında ki asıl ama öğrencilerin araştırma ve yardımlaşma alanında onların körüklenmesiydi...Ve birden aklıma bir
soru daha geldi;
Acaba bizim okulda neden böyle bir şey yoktu.Okulumuz Ordunun tek ve en büyük meslek lisesiydi faka kültürel anlamda böyle bir faliyetten
söz dahi edilmemişti...
İşte hayatımı değiştiren gece o gece oldu Ve "LALEZAR"'ı o zaman çok sevmiştim:)
Pazartesi sabahı okula gider gitmez(Ordu eml), ilk işim bizimle ilgilenen müdür yardımcısına okulumuzda neden dergi çıkmadığını sormak olacaktı.Ama elimde bir şey olmalıydı yani hevesli olduğuma dair bir taslak olmalıydı.Ben o zamnalar(16-17 yaşımdayım), offis programını pek bilmediğim içi hazır resimleri kullanrak offis power paint'de bir kapak çalışması yapmıştım (şimdi nerede kim bilir...) Her neyse bu hazırladığım basit sayfanın renkli çıktısını aldıktan sonra müdür yardımcısına gitmeye hazırdım.Kendimi toparladım ve odaya girdim.Aklımdan geçen düşünceleri hocama gayet sade bir biçimde anlattım.O da beni büyük bir sabır ve ilgiyle dinledi.Konuşmam bittikten sonra hoca masasından ayağa kalktı ve beni tebrik etti.Tek başıma gösterdiğim bu cesaretten dolayı bana ertesi gün bu konuyu daha ayrıntılı konuşalım diyerek randevu verdi...Ertesi sabahın büyük bir heyecan ve birazda kuşkuyla gelmesini bekledim...
Sabah olunca ilk dersin tenefüsünde müdür yardımcısının odasına girdim.Müdür yardımcısının adı Adem Bektaştı.Bana okulumuzda aslında daha önce de dergi çıkarılmak istendiği fakat edebiyat hocalarının buna bi türlü cesaret edemediklerini belirtti.Bana bu işin pek kolay olmadığını ve bir ekip gerektirdiğini anlattı.Ve yine çalışmak için gerekli programların eksikliğini söyledi.( O zamanlarda da ben offis 2007'nin cd'sini bir hocamdan kopyaladım(tamam itiraf ediyorum bende korsanlık yaptım;) )Neyse bu programı az çok kullandığım için hocaya program konusunda sıkıntınız olmasın dedim.Ekibide bir hafta içinde kuracağıma dair söz verdim.
Fazla uzatmayacağım çünkü uzadıkça uzuyor :) Ekibi 4 kişi ile kurdum ve artık hazırdık.Bize bir oda verildi ve tek bir bilgisayarda biz 150'ye yakın sayfa hazırladık.bazen gece okulda kadık.(gece 10-11'e kadar) bazen çok yorulduk,ama bazende eylendik tartıştık(Ara sıra bilgisayar da film seyrettik:D) ama en iyisi ekip ruhuydu....
Hey gidi günler hey..!:D O günleri hiç bir zaman unutmayacağım... Ve "GENÇLİK" adında orduda meslek liseleri arasın da ilk defa biz bir degi çıkarmıştık..! Ve sonuç şiimdi ben son sınıftayım ve en eyni bir dergi daha çıkardı onuda sitede bulabilirsiniz...(sonuna kadar sıkılmadan okuyan arkadaşlarıma teşekkür ediyorum)
İSTERSENİZ DERGİMİN İLK SAYISINI AŞAĞIDAN İNDİRİP İNCELEYEBİLİRSİNİZ...
Not:Word formatında daha hızlı indirebilirsiniz
Ben Kamil, kardeşim Büşra (size en yakın olan kişi ki daha en az 2 sene daha sizlerle) bu siteyi büyütüp tanınmış hale getireceğiz...Kendinize iyi bakın...
Sevgilerimle ...
